کد مطلب:122461 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:330
ادله نقلیه بر اثبات لزوم وجود ولی و حجت
و اما دلیل نقلی بر اثبات لزوم ولی و حجت در ارض عالم امكان بسیار است و در این مقام علاوه بر آیات قرآنیه اخبار و احادیث صادره از مقام عصمت (ع) كه در كتب معتبره ی ما نقل شده است مانند اصول كافی باب حجت و نیز كتاب وافی و كتب دیگر ما را بی نیاز از بیان آن مینماید و برای تبرك و تیمن اكتفا می نمائیم بذكر چند حدیث نورانی از كتاب اصول كافی، باب حجت.
اولین حدیث معتبر در اصول كافی در كتاب الحجة (باب الاضطرار الی الحجة) این حدیث شریف است:
عن هشام بن الحكم، عن ابی عبدالله علیه السلام انه قال للزندیق الذی سأله من این اثبت الانبیاء و الرسل؛ قال (ع) انا لما اثبتنا ان لنا خالقا صانعا متعالیا عنا و عن جمیع ما خلق و كان ذالك الصانع حكیما متعالیا لم یجز ان یشاهده خلقه و لا یلامسوه فیباشرهم و یباشروه و یحاجهم و یحاجوه ثبت ان له سفراء فی خلقه یعبرون عنه الی خلقه و عباده و یدلونهم علی مصالحهم و منافعهم و ما به بقاؤهم و فی تركه فنائهم فثبت الآمرون و الناهون عن الحكیم العلیم فی خلقه و المعبرون عنه جل و عز و هم الانبیاء علیهم السلام صفوته من خلقه حكماء مؤدبین بالحكمة مبعوثین بها غیر مشاركین للناس علی مشاركتهم لهم فی الخلق و التركیب فی شی ء من احوالهم مؤیدین من عند الحكیم العلیم بالحكمة ثم ثبت ذالك فی كل دهر و زمان مما اتت به الرسل و الانبیاء من الدلائل والبراهین لكیلا تخلوا ارض الله من حجته یكون معه علم یدل علی صدق مقالته و جواز عدالته.
این حدیث شریف نورانی كه از لسان معدن حكمت و مقام عصمت كاشف حقایق حضرت مولانا الصادق صلوات الله علیه صادر شده است خود عین البرهان است هم بر اثبات لزوم نبوت و هم بر اثبات لزوم حجت.
[ صفحه 189]
حدیث شریف دیگر كه نتیجة البرهان است و دلالت دارد بر استمرار و دوام وجود ولی و حجت ازلا و ابدا و سرمدا نیز كلام معجز نظام حضرت امام صادق كاشف حقایق علیه السلام است كه فرموده است: الحجة قبل الخلق و مع الخلق و بعد الخلق (اصول كافی كتاب الحجة).
و اینكه فرموده وجود حجت لازم است قبل الخلق بلحاظ این است كه وجود او واسطه ی فیض وجود و كمالات وجود است در نظام ایجاد و بعبارة دیگر حجت فاعل به الوجود است چنانكه خدای یكتا خود فاعل ما منه الوجود است و لا مؤثر فی الوجود الا الله چون علت موجده و فاعل مستقل جز خدا كسی نیست ولی وجود حجت در نظام سبب سازی مجرای فیض الهی و واسطه در ایجاد است پس وجود او قبل الخلق است.
و اما اینكه فرموده است (و مع الخلق) چون معیت قیومیه ظلیه دارد با خلق چنانكه حق معیت قیومیه ذاتیه اصلیه و اضافه ی اشراقیه نوریه و وجودیه وجوبیه دارد ذات یكتای الوهی با خلق خود بحكم (هو معكم اینما كنتم)، یا اینكه معیت حجت با خلق بلحاظ هدایت تكوینی و تشریعی خلق است بصراط مستقیم در تمام شئون اعتقادا افعالا اخلاقا و بطریق آخرت و سبیل قدس و سعادت سرمدیه در نظام ملك و ملكوت.
و اینكه فرموده است (و بعدا الخلق) چون وجود حجت غایت وجود خلایق است علی الاطلاق.
بسم الله الرحمن الرحیم
اولین حدیث معتبر در اصول كافی در كتاب الحجة (باب الاضطرار الی الحجة) این حدیث شریف است:
عن هشام بن الحكم، عن ابی عبدالله علیه السلام انه قال للزندیق الذی سأله من این اثبت الانبیاء و الرسل؛ قال (ع) انا لما اثبتنا ان لنا خالقا صانعا متعالیا عنا و عن جمیع ما خلق و كان ذالك الصانع حكیما متعالیا لم یجز ان یشاهده خلقه و لا یلامسوه فیباشرهم و یباشروه و یحاجهم و یحاجوه ثبت ان له سفراء فی خلقه یعبرون عنه الی خلقه و عباده و یدلونهم علی مصالحهم و منافعهم و ما به بقاؤهم و فی تركه فنائهم فثبت الآمرون و الناهون عن الحكیم العلیم فی خلقه و المعبرون عنه جل و عز و هم الانبیاء علیهم السلام صفوته من خلقه حكماء مؤدبین بالحكمة مبعوثین بها غیر مشاركین للناس علی مشاركتهم لهم فی الخلق و التركیب فی شی ء من احوالهم مؤیدین من عند الحكیم العلیم بالحكمة ثم ثبت ذالك فی كل دهر و زمان مما اتت به الرسل و الانبیاء من الدلائل والبراهین لكیلا تخلوا ارض الله من حجته یكون معه علم یدل علی صدق مقالته و جواز عدالته.
این حدیث شریف نورانی كه از لسان معدن حكمت و مقام عصمت كاشف حقایق حضرت مولانا الصادق صلوات الله علیه صادر شده است خود عین البرهان است هم بر اثبات لزوم نبوت و هم بر اثبات لزوم حجت.
[ صفحه 189]
حدیث شریف دیگر كه نتیجة البرهان است و دلالت دارد بر استمرار و دوام وجود ولی و حجت ازلا و ابدا و سرمدا نیز كلام معجز نظام حضرت امام صادق كاشف حقایق علیه السلام است كه فرموده است: الحجة قبل الخلق و مع الخلق و بعد الخلق (اصول كافی كتاب الحجة).
و اینكه فرموده وجود حجت لازم است قبل الخلق بلحاظ این است كه وجود او واسطه ی فیض وجود و كمالات وجود است در نظام ایجاد و بعبارة دیگر حجت فاعل به الوجود است چنانكه خدای یكتا خود فاعل ما منه الوجود است و لا مؤثر فی الوجود الا الله چون علت موجده و فاعل مستقل جز خدا كسی نیست ولی وجود حجت در نظام سبب سازی مجرای فیض الهی و واسطه در ایجاد است پس وجود او قبل الخلق است.
و اما اینكه فرموده است (و مع الخلق) چون معیت قیومیه ظلیه دارد با خلق چنانكه حق معیت قیومیه ذاتیه اصلیه و اضافه ی اشراقیه نوریه و وجودیه وجوبیه دارد ذات یكتای الوهی با خلق خود بحكم (هو معكم اینما كنتم)، یا اینكه معیت حجت با خلق بلحاظ هدایت تكوینی و تشریعی خلق است بصراط مستقیم در تمام شئون اعتقادا افعالا اخلاقا و بطریق آخرت و سبیل قدس و سعادت سرمدیه در نظام ملك و ملكوت.
و اینكه فرموده است (و بعدا الخلق) چون وجود حجت غایت وجود خلایق است علی الاطلاق.
بسم الله الرحمن الرحیم